---

วิธีการกำจัดและทำลายก๊าซไข่เน่า (H₂S) อย่างถูกต้อง

1. การกำจัดจากอากาศ (Air Treatment)

• การใช้สารดูดซับ (Absorption)

  • ใช้น้ำด่าง (โซเดียมไฮดรอกไซด์ – NaOH) ดูดซับ H₂S

  • สามารถเติมสารออกซิไดซ์ เช่น โซเดียมไฮโปคลอไรต์ (NaOCl) ลงไป เพื่อออกซิไดซ์ H₂S → กำมะถัน (S) หรือซัลเฟต (SO₄²⁻)

  •  

    ปฏิกิริยา:

    $${\mathrm{<span\; style="color:\; rgb(0,\; 0,\; 255);"><strong><span\; style="font-size:\; 14pt;"><span\; style="font-family:\; Tahoma;">H</span></span></strong></span>}}_{\mathrm{<span\; style="color:\; rgb(0,\; 0,\; 255);"><strong><span\; style="font-size:\; 14pt;"><span\; style="font-family:\; Tahoma;">2</span></span></strong></span>}}\mathrm{<span\; style="color:\; rgb(0,\; 0,\; 255);"><strong><span\; style="font-size:\; 14pt;"><span\; style="font-family:\; Tahoma;">S</span></span></strong></span>}<span\; style="color:\; rgb(0,\; 0,\; 255);"><strong><span\; style="font-size:\; 14pt;"><span\; style="font-family:\; Tahoma;">+</span></span></strong></span>\mathrm{<span\; style="color:\; rgb(0,\; 0,\; 255);"><strong><span\; style="font-size:\; 14pt;"><span\; style="font-family:\; Tahoma;">N</span></span></strong></span>}\mathrm{<span\; style="color:\; rgb(0,\; 0,\; 255);"><strong><span\; style="font-size:\; 14pt;"><span\; style="font-family:\; Tahoma;">a</span></span></strong></span>}\mathrm{<span\; style="color:\; rgb(0,\; 0,\; 255);"><strong><span\; style="font-size:\; 14pt;"><span\; style="font-family:\; Tahoma;">O</span></span></strong></span>}\mathrm{<span\; style="color:\; rgb(0,\; 0,\; 255);"><strong><span\; style="font-size:\; 14pt;"><span\; style="font-family:\; Tahoma;">C</span></span></strong></span>}\mathrm{<span\; style="color:\; rgb(0,\; 0,\; 255);"><strong><span\; style="font-size:\; 14pt;"><span\; style="font-family:\; Tahoma;">l</span></span></strong></span>}<span\; style="color:\; rgb(0,\; 0,\; 255);"><strong><span\; style="font-size:\; 14pt;"><span\; style="font-family:\; Tahoma;">\to </span></span></strong></span>\mathrm{<span\; style="color:\; rgb(0,\; 0,\; 255);"><strong><span\; style="font-size:\; 14pt;"><span\; style="font-family:\; Tahoma;">S</span></span></strong></span>}<span\; style="color:\; rgb(0,\; 0,\; 255);"><strong><span\; style="font-size:\; 14pt;"><span\; style="font-family:\; Tahoma;">+</span></span></strong></span>\mathrm{<span\; style="color:\; rgb(0,\; 0,\; 255);"><strong><span\; style="font-size:\; 14pt;"><span\; style="font-family:\; Tahoma;">N</span></span></strong></span>}\mathrm{<span\; style="color:\; rgb(0,\; 0,\; 255);"><strong><span\; style="font-size:\; 14pt;"><span\; style="font-family:\; Tahoma;">a</span></span></strong></span>}\mathrm{<span\; style="color:\; rgb(0,\; 0,\; 255);"><strong><span\; style="font-size:\; 14pt;"><span\; style="font-family:\; Tahoma;">C</span></span></strong></span>}\mathrm{<span\; style="color:\; rgb(0,\; 0,\; 255);"><strong><span\; style="font-size:\; 14pt;"><span\; style="font-family:\; Tahoma;">l</span></span></strong></span>}<span\; style="color:\; rgb(0,\; 0,\; 255);"><strong><span\; style="font-size:\; 14pt;"><span\; style="font-family:\; Tahoma;">+</span></span></strong></span>{\mathrm{<span\; style="color:\; rgb(0,\; 0,\; 255);"><strong><span\; style="font-size:\; 14pt;"><span\; style="font-family:\; Tahoma;">H</span></span></strong></span>}}_{\mathrm{<span\; style="color:\; rgb(0,\; 0,\; 255);"><strong><span\; style="font-size:\; 14pt;"><span\; style="font-family:\; Tahoma;">2</span></span></strong></span>}}\mathrm{<span\; style="color:\; rgb(0,\; 0,\; 255);"><strong><span\; style="font-size:\; 14pt;"><span\; style="font-family:\; Tahoma;">O</span></span></strong></span>}$$$$$$$$$$H₂S + NaOCl \rightarrow S + NaCl + H₂OH2​S+NaOCl→S+NaCl+H2​O

• การใช้สารออกซิไดซ์โดยตรง

  • เช่น คลอรีน (Cl₂), ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ (H₂O₂), โอโซน (O₃)

  • จะเปลี่ยน H₂S → ซัลเฟตที่ไม่เป็นอันตราย

• การใช้ถ่านกัมมันต์ (Activated Carbon)

  • สามารถเคลือบสารออกซิไดซ์บนผิวถ่าน (impregnated activated carbon) เพื่อดูดซับและย่อยสลาย H₂S

---

2. การกำจัดจากน้ำเสียหรือบ่อบำบัด

• เติม สารเคมีออกซิไดซ์ เช่น โซเดียมไฮโปคลอไรต์, เฟอร์ริกคลอไรด์ (FeCl₃) หรือโพแทสเซียมเปอร์แมงกาเนต (KMnO₄) เพื่อเร่งปฏิกิริยา

• เติม จุลินทรีย์ที่ช่วยย่อยสลายซัลไฟด์

• ปรับ pH ให้อยู่ในสภาวะด่าง (H₂S จะอยู่ในรูป HS⁻ ที่ไม่ระเหยง่าย)

---

3. มาตรการความปลอดภัย

• ต้องทำในพื้นที่ อากาศถ่ายเทดี หรือมีระบบดูดอากาศ

• ผู้ปฏิบัติงานต้องใส่ SCBA (Self-Contained Breathing Apparatus) หรือหน้ากากกรองไอพิษที่เหมาะสม

• ห้ามปล่อยก๊าซออกสู่สิ่งแวดล้อมโดยตรง เพราะเป็นพิษต่อมนุษย์และสัตว์น้ำ

---

 

วิธีที่นิยมใช้มากที่สุดคือ การดูดซับ H₂S ด้วยสารละลายด่างและออกซิไดซ์ (เช่น NaOH + NaOCl)

 

• การเผาไหม้โดยตรงทำได้ แต่ต้องควบคุมอย่างเข้มงวด เพราะ H₂S ติดไฟและเกิด SO₂ (ยังเป็นพิษอยู่)

• ต้องคำนึงถึง ความปลอดภัย เป็นอันดับแรก

---

ยูเรีย (Urea, CO(NH₂)₂) พบมากใน ปัสสาวะ, น้ำเสียจากโรงฆ่าสัตว์, ฟาร์มปศุสัตว์, และโรงงานอาหาร → เมื่อยูเรียสะสม จะมีกลิ่นฉุน (แอมโมเนีย) เพราะถูกย่อยโดยเอนไซม์ ยูรีเอส (Urease)

---

 จุลินทรีย์ที่ย่อยสลายยูเรียและลดกลิ่น

1. Urease-producing bacteria (จุลินทรีย์สร้างเอนไซม์ยูรีเอส)

   • Bacillus subtilis

   • Bacillus pasteurii (ปัจจุบันจัดในสกุล Sporosarcina)

   • Proteus mirabilis

   • Klebsiella pneumoniae

   • Corynebacterium spp.

    ทำหน้าที่ ย่อยยูเรีย → คาร์บอนไดออกไซด์ (CO₂) + แอมโมเนีย (NH₃)

2. Nitrifying bacteria (ย่อยแอมโมเนียต่อ)

   • Nitrosomonas (แอมโมเนีย → ไนไตรต์)

   • Nitrobacter (ไนไตรต์ → ไนเตรต)

    ลดกลิ่นฉุนจากแอมโมเนีย

3. Denitrifying bacteria (กำจัดไนเตรตต่อ)

   • Pseudomonas denitrificans, Paracoccus
      ลดไนโตรเจนรวม และลดกลิ่นตกค้าง

---

 กลไกการดับกลิ่นยูเรีย

1. Urease-producing bacteria → สลายยูเรีย

2. เกิด แอมโมเนีย → ถ้ามีแต่จุลินทรีย์ยูรีเอส จะมีกลิ่นแรงขึ้น ❌

3. ต้องใช้ร่วมกับ Nitrifying bacteria → เปลี่ยนแอมโมเนียเป็นไนเตรต

4. ปิดท้ายด้วย Denitrifying bacteria → ลดไนเตรตเป็นไนโตรเจนก๊าซ (N₂)
   ผลลัพธ์ = ยูเรียถูกกำจัด + กลิ่นแอมโมเนียหายไป

จุลินทรีย์หอมคาซาม่า เป็นกลุ่มจุลินทรีย์ที่มีประโยชน์หลายสายพันธุ์นำมารวบรวมไว้ในที่เดียวกัน เพื่อนำไปใช้ประโยชน์ในการบำบัดน้ำเสีย ย่อยสลายของเสีย และการบำบัดกลิ่นกำจัดกลิ่นไม่พึงประสงค์ที่เกิดจากสารอินทรีย์ เราได้ทำการเพิ่มกลุ่มจุลินทรีย์ไนตริฟลายอิ้งทั้งสองสายพันธุ์( Nitrobacter & Nitrosomonas )ลงในจุลินทรีย์หอมคาซาม่า ซึ่งกลุ่มจุลินทรีย์ไนตริฟลายอิ้งจะมีคุณสมบัติพิเศษคือ การกำจัดไนโตรเจนในน้ำเสีย ลดค่า TKN โดยเฉพาะ นอกจากนี้ยังเป็นตัวกำจัดแอมโมเนีย ไนเตรท ไนไตรท์ ได้ดี นี้คือจุดเด่นๆของจุลินทรีย์ไนตริฟลายอิ้ง